EEN GRAMMATICA VAN

MODERN

INDO-EUROPEES

Eerst Editie

Taal en Cultuur

Geschrift Systeem en Fonologie

Morfologie

Samenstelling

   DŃghŪ Kárlos Kūriákī

Modesn Sindhueurōpáī Grbhmńtikā

Apo Kárlos Kūriákī[1] éti áliōs augtóres

Copyright © 2007 Dnghu

© 2007 Carlos Quiles Casas.

Geprint in the European Vereniging.

Gepubliceerd door de Indo-european Language Association (DNGHU)

Inhoud herzien en corrigeerde door Indo-europeanist M.PHIL. Fernando López-menchero Díez

Editie Regelde door Imcrea Diseño Editorial ^® op http://www.imcrea.com

Alle inhoud op dit boek is licensieerde beneden een Dual Licence Creative Commons Attribution-share Alike 3.0 Licensieren en WILDEBEEST Free Documentation Licenseunless anders expressly bovengenoemd. Als jullie hebben geen directe Internet verbinding, alstublieft zich begeven naar lezen de Creative Commons gronden licensieren (samenvatting) tekst van andere computer online in de internetpagina van Creative Commons gronden, i.e. Http://creativecommons.org/licenties/door-sa/3.0/, en hetten complete wettelijke code in http://creativecommons.org/licenties/door-sa/3.0/legalcode.

Alle afbeeldingen zijn licensieerden beneden de WILDEBEEST Free Documentation License, meest van hen komst van de internetpagina Van de Dnghu (http://dnghu.org/) of van de Indo-european Wiki (http://indo-european.eu/), een portaal op Modern Indo-european, welk andersomgen mag hebb kopieerde inhoud van de English Wikipedia en andere online bronnen.

Poosje iedere voorzorgsmaatregel was bedotte de voorbereiding van dit boek, de uitgever en bedenkers veronderstelen geen verantwoordelijkheid voor de vergissingen of weglatingen, of voor de schadeloostelling tkomen uit het gebruik van de informatie bevatten hierin voor.

Voor de correcties, vertalingen en nieuwere versies van het dit vrij (e) boek, alstublieft bezoeken http://dnghu.org/

Inleiding

Deze eerst editie van EEN Grammatica Van de Dnghu van Modern Indo-european, is een vernieuwde poging naar systematiseren de herbouwde fonologie en morfologie van de Proto-indo-european taal in een moderne Europese taal, na de vrijje online ruchtbaarmaking van Europaio: EEN Brief Grammar van the European Languagein 2006.

Modern Indo-europees is, anders dan Latijn, Germaans of Slavisch, gemeenschappelijk naar meeste Europeans, en niet enkel naar enkel van hen. Anders dan Lingua Ignota, Solresol, Volapük, Esperanto, Quenya, Klingon, Lojban en het duizend bekokstoofde talen welk was gemaakt sedert humans zijn staat in om te spreken, Indo-europeese is natuurlijke wijze, i.e. Het ontwikkelde van een oudere taal – Middelmaat PASTEI of IE II, van welk wij hebben enkel basiskennis –, en is geloofden naar waren spraken door prehistorische gemeenschappen op einige tijd ongeveer tussen 3.000 en 2.000 B.C., Zichzelf ontwikkelden in verschillende dialecten, enkel zeer inktkoker-getuigde vertakkingen van IE IIIA (Graeco-armenian en Indo-iranian), andere inktkoker-getuigde een of anders van IE IIIB (Italo-celtic, Germaans) en enkel misschien overgangs dialecten (als Balto-slavic), enkel nog levend.

Proto-indo-europees was herbouwde in het verleden twee eeuwen (min of meer met goed gevolg) door de honderden van de taalkundigen, verkreeg een bar phonological, morfologisch, en syntactisch systeem, gelijkwaardig naar wat Israëliers hebb van Old Hebrew voor herbouwen een systeem voor zijn moderne gebruik in Israël. Voor enkel inscripties en mondeling zonden relaasen voor de taal naar zijn opleefden, wij hebb een compleet herbouwden grammaticaal systeem, alsmede honderden van bestaan talen naar zijn gebruikt als voorbeelden naar verlevendigen een gemeenschappelijke Modern Indo-european.

Deze grammatica focussen nog the European Vereniging – en zodoende het Indo-europees dialecten van Europa –, alhoewel het verblijft helder bruikbaar als een principiëele benadering voor een International Auxiliary Language. Zo, bijvoorbeeld, gespecialiseerde woordenschat van Modern Indo-european merkte in deze grammatica is meestal baseerde zich Germaans, Latijn en Griek woorden, en dikwijls Keltische en Balto-slavic, maar andere oud bronnen – vooral van Indo-iranian dialecten – zijn dikwijls negeerden, niets anders dan door Westelijke leningen.

Gene Deken van de Universiteit van Huelva, Classical Languages' philologist en Latijn schade-expert, beschouwt de Proto-indo-european taal wederopbouw een vinding; Spaanse Indo-europeanist Bernabé heeft gelaten zijn doorwerken IE bestuderingen naar wijden zichzelf naar 'ergens "toe meer serieus"; Francisco Villar, professor van Griek en Latijn op de Universiteit van Salamanca, acht een complete wederopbouw van DE PASTEI onmogelijk; Zijn mening is niet ongewoon, sedert hij ondersteunt de glottalic theorie, de Armenian Homeland veronderstelling, en ook wel het gebruik van Latijns voor Engelse hierine de EU. Het werk van Elst, Talageri en anderen verdedigen de 'Indigenous Indo-aryan standpunt door N. Kazanas, en hun ondersteunen van een unreconstructable en hypothetische PASTEI dichtstbijzijnd naar Vedic Sanskrit stelt nog meer the gap tussen de heersende stromimg wederopbouw open en minoriteit uitzichten ondersteunden door nationalist posities. Ook wel, tussen overtuigden Indo-europeanists, er schijnt naar zijn geen mogelijke consensus tussen de verschillende 'scool'en met betrekking tot hetzij PASTEI deftige tussen ŏ en ă (als Gk., Lat. Of Cel.) Of als die klinkers waren alle aanvankelijk ă, als in de andere getuigde dialecten (Villar), of als de Preterites waren slechts ieder spannen (als Latijns praeteritum) met verschillende formaties, of als er waren eigenlijk een Aorist en een Perfect.

Verder, José Antonio Pascual, een partijlid van de Royal Spanish Academy (RAE), beschouwt die "het is niet noodzakelijk naar zijn een grote socioloog naar weten die 500 miljoen mensen zullen niet gaan akkoord naar adopteren Modern Indo-european in de EU" (Badplaats. Dagblad El Mundo, 8 ^April 2007). Natuurlijk niet, als zij wil niet gaen akkoord op elk mogelijke vraag – ook niet op benutten Engels, welk wij benutten inderdaad –, en nog the national en Instellingen VAN DE EU werk, adopteren beslissingen door de meerderheden, niet verwachtend consensus voor elk vraag. En het was zeker niet noodzakelijk naar zijn een grote socioloog een honderd jaren geleden naar treffen e.g aan. Dat de heropleving van Hebreeuws beneden een moderne taal systeem (een "vinding" dan) was een utopie, en dat Esperanto, de 'gemakkelijke' en 'neutrale' IAL, was gedijen door hun eerst World Congress in 1905.

Zodanig leerden meningen zijn slechts die, meningen, netto alsof Jood en Semitic schade-experts waren verhoorden een honderd jaren geleden omstreeks een mogelijke heropleving van Biblical Hebrew binnen hypothetische nieuwe Israël.

Hetzij succes MIE is min of meer vermoedelijk (en waarom) is niet werkelijk belangrijk voor onze huidige werk, maar veronderstelling behandelde door de sociologie, antropologie, politieke bèta, economie en zelfs psychologie, niet naar ouwehoeren kans. Hetzij de verschillende aanwezige maatschappelijke bewegingen, zoals Pan-latinism, Pan-americanism, Pan-sanskritism, Pan-arabism, Pan-iranism, Pan-slavism, Pan-hispanism, Francophonie, Anglospherism, Atlanticism, en de honderd verschillende pan-nationalist posities gehouden door verschillende sectoren van de samenlevingen – alsmede de verschillende groeperingen ondersteunende anti-globalisatie, anti-neoliberalism, anti-capitalism, anti-communisme, anti-occidentalism, enz. –Wil roeien met de riemen of verwerpen dit project verblijft onduidelijk.

Wat wij doen weten nu is die de voorstelling van verlevendigen Proto-indo-european als een moderne taal voor Europa en international organisaties is niet krankzinnigheid, die het is niet nieuwigheid, die het bedoelt geen revolutie – als het gebruik van Spanglish, Syndarin of Interlingua –nor een ingewikkeldheid – als regionalisme, nationalisme, of de teruggekomen naar Fransen, Duits of Latijn overwicht –, maar slechts een van de vele verschillende wegen bij wie the European Vereniging taalkundige politiek kon ontwikkelen, en misschien een weg naar voegen verschillende volkeren van verschillende culturen, talen en godsdiensten aaneen (Van de Amerika's naar Oost-azië) voor het belang van de paardenstal communicatiemiddelen. Juist dat kleine mogelijkheid is genoeg voor ons naar "verliezen" enkel jaren toetsend om onze best vervaardiging de (Proto-) Indo-europees taal te geven als bruikbaar en als wist als mogelijk.

Volgens Nederlandse socioloog Abram de Swaan, iedere taal in de wereld rijmt in een van vier categorieën volgens de wegen het binnenkomt in (wat hij roept) de globale taal systeem. •     

   Centraal: Omstreeks een honderd talen in de wereld behoren hier, wijd gebruikt en vormen omstreeks 95% van humankind.

•        Supercentral: Allen van deze dient naar koppelen sprekers van centrale talen. Er zijn slechts twaalf supercentral talen, en zij zijn Arabisch, Chinees, Engels, Fransen, Duits, Hindi, Jap, Maleis, Portugees, Russische, Spaanse en Swahili. •    

    Hypercentral: De eenzame hypercentral taal op eigentijds is Engels. Het niet enkel koppelt centrale talen (welk is waarom het is op de voorgaand hoogte) maar dient naar koppelen supercentral talen ook. Zowel Spaanse als Russische zijn supercentral talen gebruikt door de sprekers van vele talen, maar wanneer een Spanjaard en een Russische zin naar communiceren, zij wil meestal doen het in Engels.

•        Rand: Alle de duizenden van andere talen op de kloot bezeten een rand positie omdat zij zijn nauwelijks nietwaar helemaal gebruikt naar koppelen elk andere talen. Met andere woorden, zij zijn meestal niet vernamen als nuttig binnen veeltalige toestand en daarom niet waardigheid poging anyone naar leren.

De Swaan vertoont die de aanvaarding van nieuwe lidstaten naar the European Vereniging brengt erbij de aanvulling van meer talen, vervaardiging de polyglot identiteit van de EU immer meer onpraktisch en kostbaar. Daarentegen, het is helder politiek onmogelijk naar rekenen op een single taal voor alle de instellingen VAN DE EU af. Het hebb bewezen gemakkelijker voor de EU naar gaan akkoord op een gemeenschappelijke valuta dan een gemeenschappelijke taal.

Van de stroom VAN DE EU talen, tenminste 14 zijn wat wij mochten een 'fors' taal roepen, wiens sprekers zijn nauwelijks waarschijnlijk naar de overgave hetten rechten. Vijf van hen (Engelse, Fransen, Duits, Portugees en Spaans) zijn supercentral talen die zijn reeds wijd gebruikt in de international communicatie, en het overblijfsel zijn alle centraal.

In de voortdurende activiteit van de instellingen VAN DE EU, er zijn inevitably snelkoppelingen namen - Engelse, Fransen en Duits zijn wijd gebruikt als 'aan het 'werk tal'en voor informele besprekingen. Maar op de formeel hoogte alle de voertalen VAN DE EU (i.e. De taal van allen lidstaat) zijn verklaard gelijkmatig.

Benut alle deze talen is zeer duur en hoog ondoelmatig. Er zijn nu 23 voertalen: Bulgaarse, Tjech, Deens, Nederlandse, Engelse, Est, Finse taal, Fransen, Duits, Griek, Hongaars, Irish Gaelic, Italiaan, Latvian, Lithuanian, Maltese, Pools, Portugese, Romanian, Slowaak, Sloveen, Spaans en Zweeds, en drietal semi officieel (?): Catalan, Bask en Galician. Deze middelen die alle reglementaire documenten moeten zijn vertaald in alle de leden' herkenden talen, en gedeputeerdeen van allen lidstaat hebb een juist naar verwachten een toespraak in hun taal naar zijn vertolkt. En allen lidstaat hebb de juist naar vernemen voortdurende voortgangen vertolkt in de hetten eigen taal.

Sedert allen van de eenentwintig talen behoeftes naar zijn vertolkt/vertaald in alle het overblijfsel van de twintig, 23 x 22 (min, omdat een taal hoor te niet zijn vertaald in zichzelf) bedraagt een totaal van 506 combinaties (niet nemen accound de 'semi 'officieele' talen) in. Zo vertolkeren/vertalers moeten zijn gevonden voor ALLE combinaties.

In het oud Common Market dagen de kosten van benutten de voertalen Nederlandse, Engelse, Fransen, en Duits kon zijn doorstond, en vertolkeren en vertalers konden zijn gemakkelijk gevonden. Maar als allen nieuw partijlid is verklaarde, de kosten en praktische moeilijkheden zijn razendsnel flatteus intolerably burdensome.

De cruciale piek hier is die telkens een nieuwe taal kun bij, het totale aantal van combinaties is niet toevoeging maar multipliceert: 506+een taal is niet 507 maar 552, i.e. 24 x 23, sedert iedere taal moet zijn vertaald/vertolkt in alle de anderen (behalve zichzelf).

Het is niet hard naar aantreffen die de viering van taalkundige verscheidenheid in de EU slechts zwak vermomt de logistieke angstdroom da’s ontwikkelend. De EU is nu toebereiden voor meer talen naar komen: Romanian en Bulgaars was onlangs voegde, met de onderneming van deze twee landen naar de EU toe; Albanees, Macedonische, Serbische, Bosniër en Kroatisch (het drietal weleer wist als Servisch kroatisch, maar nader gedifferentieerd na de Jugoslaaf oorlogen) als zij zijn verklaard naar de EU naar verwachting; En vele andere regionale talen, volgend het voorbeeld van Irish Gaelic, en het drietal half-hoogwaardigheidsbekleder Spaanse talen: Alsatian, Breton, Corsican, Welsh, Luxemburgish en Sami zijn waarschijnlijk kandidaten naar volgen, alsmede Scottish Gaelic, Occitan, Low Saxon, Venetian, Piedmontese, Ligurian, Emilian, Sardinian, Neapolitan, Siciliaan, Asturian, Aragonese, Friezin, Kashubian, Romany, Rusin, en vele anderen, afhankelijk van de politieke aandrang hun sprekers en culturele gemeenschappen kunnen EU instellingen aantrekken. Het zal wel niet zijn lang voor De turkse, en erbij Koerdisch (en Possiblyarmenian, Aramaic en Georgian ook), of misschien Oekraïnse, Russische en Belarusian, zijn andere voertalen, niet naar ouwehoeren de eeuwige kandidat'en talen, Noors (in tenminste twee van de hetten taal systemen, Bokmål en Nynorsk), Ijslands, Romansh, Monegasque (Monaco) en Emilian-romagnolo (San Marino), en dit kon het aantal van EU talen overheen 40 brengen. Het aantal van mogelijke combinaties zijn hoogstens boven 1000, welk schijnt niet hierine de draagwijdte van elk organisatie, ongeacht hoe goed bedoelend.

Vele EU beheerders voelen die naar een grote uitgebreidheid deze verscheidenheid kan zijn annuleerde erbuit door steeds toenemend vertrouwen op de computer vertaling da’s reeds in zwaar gebruik. Het is beslist gegrond die als wij konden niet bouwen computers naar doen veel de vertaling 'zware lichting', zelfs de meeste idealistische beheerder zal nooit zelfs wensdroom van saddling een organisatie met een onderneming die zou snel een belangrijk onderdeel van de hetten financiënen en arbeidsvermogen absorberen. Maar geen machine was alsnog verzon of zeker immer zal in da’s staat om een vertaling zonder, op de zeer kleinste, een finale makend door een menselijke vertaler of vertolker te produceren.

De razendsnel toenemende overvloed van de talen in de EU is snel flatteus intolerably onhandig en prohibitively kostbaar. En dit zelfs geldt niet de aanvullende onkost veroorzaakte door printen in de Griek alfabet en eerstdaags in de Cyrillisch (Bulgaars en Serbisch). Allemaal gaat akkoord die alle talen moeten hun 'plaats in the sun' en hun verscheidenheid gevierd hebben. Maar gezond verstand aanduidt die de EU is zijn krampachtig naar rekenen op een zeer gering aantal van aan het werk talen af, misschien slechts, en de taalkundige toekomst van de EU hebb worden de onderwerp van intens debat.

Slechts in het publiek nummers, de EU hoogwaardigheidsbekleder vertaling/uitleg kosten bedragen meer dan 1.230 M€, en het bedraagt meer dan 13% van administratieve uitgave vandaag van de EU instellingen. Er zijn ook wel indirecte kosten van taalkundige programma's gericht op bevorderen de les van drie of meer talen sedert Theyear van De talen (2001), welk ook wel bedoelt honderden van de miljoenen van Euros, welk waren niet rekenden de begroting VAN DE EU mee als taalkundige uitgave, maar zijn meestal inbegrepen in begroten gedeeltes zoals Bindingsenergie of Citizenship. Het is hard naar stelen de reusachtige hoeveelheid van het geld (echt voor of potentieel) verloren door EU burgers en bedrijven dagelijks vanwege de communicatie problematiek, niet enkel omdat zij kunnen een derde taal van de lede niet spreken, maar omdat zij won'tspeak het, zelfs als zij kunnen.

Preserving the strict equality is the EU's lifeblood, and it is a very disturbing thought that the strongest candidate for a one-language EU is the one with an established dominance in the world, English, which is actually only spoken by a minority within Europe. Latijn en Kunstmatige talen (als Esperanto, Ido of Interlingua) was voorgesteld als alternatieven, maar evenmin de eerst, omdat het is slechts schreef aan romance talen toe, evenmin de seconde, omdat zij zijn (ook) kunstmatig (verzonnen door eenpersoons of een gering groepering hoogstens), losen de taalkundige theoretische problematiek, niet naar de sprake van de praktische een of anders op.

De Indo-europeanlanguage die wij eigentijds in dit werk, integendeel, gezichten niet enkel de aanspraken theoretische problematiek - voornamelijk schreven aan cultureel heritage toe en sociopolitical trots - maar brengt ook wel een praktische oplossing voor the European Vereniging, zonder welk er kan zijn geen real integratie. Europese naties zijn niet bereid naar afstand doen van enkel van hun mogendheden naar een grotere politieke entiteit, tenzij zij moeten niet afstand doen van enkel basisprincipe rechten. Tussen hen, de taalkundige een of anders hebb bewezen harder naar behandelen dan het aanvankelijk verwacht, als zij zijn verheffen zeer sterk nationaal of regionale gevoelen.

Indo-europeese is reeds de grootmoeder van de meerderheid van Europeans. De eerst taal van ruim 97% van EU burgers is Indo-europees, en het overblijfsel kan in het algemeen tenminste een daarvan als seconde taal spreken. Adopteer Indo-europees als de belangrijkste voertaal voor de EU zal niet bedoelen afstand doen van taalkundige rechten, maar versterken hen, als iedere andere voertaal zal dan gelijke stand beneden hun gemeenschappelijke voorouder hebben; Het wil niet bedoelen verliezen het eigen cultuur voor het belang van de eenheid, maar verhalen het geheel voor gelijk doel; En, bovenal, het wil niet bedoelen het kiezen een lingua franca om met de buitenlanders hierine een international organisatie te communiceren, maar accepteren een Volkstaal naar communiceren met andere onderdanen hierin gelijk land.

OPMERKING.  De boven de informatie is voornamelijk gekopieerd (letterlijk, aangepast of gemodificeerd) van twee van Dhr.. William Z. Shetter Language Miniatures, welk kan zijn gevonden in zijn internetpagina:

§ http://home.bluemarble.net/~langmin/miniatures/Qvalue.htm

§ http://home.bluemarble.net/~langmin/miniatures/eulangs.htm

O EU hoogwaardigheidsbekleder uitgave nummers kunnen zijn consulteerden hier:

§ http://europa.eu.int/snel/Pressreleasesaction.do?Reference=memo/05/10&type=html&aged=0&language=

§ http://europa.eu.int/comm/begroting/boekerij/ruchtbaarmakingen/budget_in_fig/dep_eu_budg_2007_en.pdf

O Hoogwaardigheidsbekleder informatie omstreeks EU talen kunnen zijn gevonden op:

§ http://europa.eu.int/comm/onderrichting/politiek/lang/talen/index_en.html

§ http://europa.eu.int/comm/onderrichting/politiek/lang/talen/langmin/euromosaic/index_en.html

Dit is EEN Grammatica van Modern Indo-european, First Edition, met Modern Indo-european Language Grammatical systeem in Version3, nog in βeta fase – i.e., Nog bij het stellen enkel hoofd taalkundige vragen, en veel minderjarige dwalingen, dank zij de bijdrages van schade-experts en lezers. De dienstregeling van de volgende grammaticale en institutionele wijzigingen kan zijn volgde in de internetpagina van de Indo-european Language Association op www.dnghu.org.

"Modern Indo-europees 3.x (Juni 2007) volgt de herzag editie van V. 2.x, welk ging van start in De lentemaand 2007, wijzigen enkel eigenschappen van "Europaio"/"Sindhueuropaiom" 1.x (2005-2006), in sommige gevallen komend naar de eigenschappen van Indo-europees 0.x (2004-2005), in het bijzonder:

1. De kunstmatige onderscheiding in "Europaiom" en "Sindhueuropaiom" systemen (allen baseerden op verschillende dialectale eigenschappen) brengt meer hoofdpijnen dan voordeelen naar onze Proto-indo-european heropleving project; Voortaan, slechts een samenbracht "Modern Indo-european is bevorderde.

2. Anders dan de eerst versimpelde grammatica, deze ieder gaat diep in de wortels van het specifieke Indo-europees woorden en vormen gekozen voor de moderne taal. Voor juist merken de finale opbrengst, verwachten lezers naar accepteren de vermeende onderzoek achter de selecties, wij laten zij verkennen de details van onze keuzes – en soms de bijzonderheden van de taalkundige wederopbouw –, zodoende offeren eenvoud voor het belang van grondige benadering naar moderne IE woordenschat op.

3. Het oud Latin-only alfabet was verruimde naar omvatten Griek en Cyrillisch geschrift systemen, alsmede een peukje van mogelijke Armenian, Arabo-persian en Devanagari (abugida) systemen. De doelstelling is niet naar definiëren hen helemaal (als met het Latijn alfabet), maar slechts naar merken ander mogelijk geschrift systemen voor Modern Indo-european.

4. De traditionele fonetische onderscheiding van palatovelars was opnieuw stelde voor een meer accurate fonetische wederopbouw van Laat PASTEI voor, vanwege de tegenstrijdigheid gevonden (vooral tussen Balto-slavic schade-experts) tegen onze versimpelde geschrift systeem. Hetzij satemization was een dialectale en phonological trend begrensd naar enkel fonetische omgevingen (PASTEI *k - voor enkel klanken, als met Latijns c - voor-e en-ik), scheen naar ons niet zo belangrijk als het feit die meer mensen voelen comfortabel met een exact – alhoewel meer moeilijke – fonetische wederopbouw. Van de versies 3.x voort, niettemin, een meer exacte wederopbouw is begeerd, en daarom een juiste uitduiding van velars en vocalism (vandaar ook wel laryngeals) kun bij tegen het eind van dit boek – wij teruggekomen, dan, naar een versimpelden geschrift systeem.

4. De historisch alterneren Schuin gevallen Datief, Locative, Instrumentaale en Ablative, waren merkte op een verbuiging-door de -verbuiging (en zelfs voornaamwoord-door het -voornaamwoord) basis, als Laat PASTEI merkt in enkel verbuigingen een eenvoudiger, zodoende meer archaisch, reconstructable model (als ik, u) poosje anderen (als de thematisch e/o) merken bijna gelijke Laat PASTEI knippatroon van vier gedifferentieerde schuin geval-uitgangen. Nu, de 8 gevallen traditioneel herbouwden zijn bruikbare – en hetten differentiatie aanbevolen – in MIE.

De rangschikking van Modern Indo-european naamwoordelijk verbuigingen waren reorganiseerden naar pasen het naar een meer Klassieker knippatroon aan, te helpen de lezer helder identificeren hun correspondentie naar de verschillende Griek en Latijn verbuiging modellen.

5. De werkwoordelijk systeem was verkort naar de herbouwde hoofdzaken van Late Proto-indo-european vervoeging en van de hetten vroeg dialecten. Hetzij zo'n ongedeeld en onregelmatig systeem is bruikbaar als is, zonder de nader systematization, is een materie naar zijn opgelost door Modern Indo-european sprekers.

De zogenaamd Groeien in é - aan, getuigde bijna slechts in Griek, Indo-iranian en Armenian, is soms lieten wegens Proto-indo-european traditie, alhoewel recente onderzoek merkt die het was noch verplichte, noch generaal in Laat PASTEI. Het is geloofde vandaag die er was staat in juist een prefix een groot succes in de zuide dialecten, als per - in Latijns of wales - in Germaans.

6. De syntactische omlijsting van Proto-indo-european was behandelde uitgebreid door enkel bedenkers, maar, als het materieel was niet nog optelde en corrigeerde door andere bedenkers (die meestal prefereren de phonological of morfologische wederopbouw), wij benutten letterlijke paragraven van misschien het meeste grondige werk beschikbaar op DE PASTEI samenstelling, Winfred P. Proto-indo-european lehman Syntax (1974), samen met enkel commentaren en correcties gemaakt sedert de hetten ruchtbaarmaking door andere wetenschappers.

Naar Mayte, mijn best vriend, voor haar ondersteun en stijving alvorens ik doorgewerkt dit project, zelfs alvorens ze wist wat was het alle om. Voor het geld en tijdperk doorgebracht in lunchtimes, boeken, internetpagina's, kelners en materieel. Voor de om haar gejaagdheid wanneer bekletsen de wijzigt dat Proto-indo-european heropleving kon de toekomst van de wereld aandragen. Dank je.

Naar Fernando López-menchero, Civil Engineer en Classic Languages' Philologist, deskundig in Het indo-europees taalkunde, voor zijn inestimable helpen, herziening en correcties. Zonder zijn oneindige bijdrages en kennis, deze grammatica zal niet hebb manifesteerde een correcte Proto-indo-european wederopbouw – sorry voor niet corrigeren alle dwalingen voor deze eerst editie.

Naar Prof. Dr. Luis Fernando de la Macorra, deskundig in Interregional Economics, en Prof. Dr. Antonio Muñoz, Vice-dean van Academic Affairs in de Faculteit van Library Science, voor hun ondersteunen in de University Competition en nadien.

Naar D.PHIL. Neil Vermeulen, en English Philologist Fátima Batalla, voor hun ondersteunen naar onze heropleving project hierine de Dnghu Association.

Naar de Universiteit van Extremadura en het Kabinet van Young Initiative, voor hun prijs in de Entrepreneurial Competition in Imagination Society (2006) en hun continuated stijving.

Naar de Afdeling van Classical Antiquity van de UEX, voor hun onvoorwaardelijk ondersteunen naar het project.

Naar de Regional Government van Extremadura en hetten publiek instellingen, voor hun openstelen ondersteunen naar de Proto-indo-european taal heropleving.

Naar de Regering van Spanje en het kabinet Van de President, voor opbeurende ons in onze taak.

Naar alle professoren en leden van publiek en particuliere instellingen die hebb samen deelde ons hun constructieve kritieken, omstreeks de politieke en taalkundige aspecten van de heropleving VAN DE PASTEI.

Naar Europa Press, RNE, El Periódico Extremadura, Terra, El Diario de Navarra, en andere Media, en vooral naar EFE, Hoy, El Mundo, TVE, TVE2, RTVEXTREMADURA voor hun extensief artikelen en meldingen omstreeks Modern Indo-european.

Wij danken vooral alle onze lezers en gevers.  Dank je voor uw emails en becommentarieert.

1. "Modern Indo-europees of MIE: Om enkel verleden dwalingen te ontwijken, wij benutten de term Europaiomonly naar verwijzen the European taal systeem, of Indo-european Van de Europe's, ook wel Northwestern Indo-european door. De geschikte namen voor de versimpelden Indo-europees taal systeem voor Europa zijn zodoende Europese taal of Europees, alsmede "Europaio (m)".

2. De rootsof de herbouwde Proto-indo-european taal (PASTEI) zijn basic morfeemen verdragende een lexicale bedoeling. Door de aanvulling van de suffixen, zij vormen stengels, en door de aanvulling van desinences, deze vormen grammaticaal verbogene woorden (substantieven of werkwoorden).

OPMERKING. PIE reconstructed roots are subject to ablaut, and except for a very few cases, such ultimate roots are fully characterized by its constituent consonants, while the vowel may alternate. PASTEI wortels doorgaans hebben een single syllabische kern, en door de ablaut mag óf zijn staat in eenlettergrepig unsyllabic. PASTEI wortels mogen zijn van de volgende vorm (waar K is een stemloos stopen, G een unaspirated en Gh een aanblies stopen, R een semivowel (r̥, l̥, m̥, n̥, U̯, I̯) en H een laryngeal (of s). Na Meillet, onmogelijke PASTEI combinaties zijn stemloos/bliezen (als in *teubh of *bheut), alsmede voiced/stemloos (als in *ged of *deg) aan. De volgende tafel beeldt de generaal mening af:

*Deze combinatie schijnt e.g. In bheudh, wakend, en bheidh, gehoorzamen, geloven.

Een wortel heeft tenminste een medeklinker, voor enkel tenminste twee (e.g. IE II *h₁ek vs. Laat is PASTEI ekor ekj, "gezwind", welk de wortel voor IE adj. ōkús). Afhankelijk van de uitleg van laryngeals, enkel wortels schijnen naar hebb een innerlijk een of ovowel, ar (vs. Ouder *h2ar -), rijmen, onc (vs. Ouder *h3engw) "anoint", ak (vs. Ouder *h₂ec) "scherp".

Door "slaan uitbreiding" aan, een basic Cec (met C wezen elk medeklinker) knippatroon mag zijn breidde naar Cec-c uit, en een s-beweeglijk mag het naar S-cec uitbreiden.

Het totale aantal van medeklinker, sonant en laryngeal eerste beginselen die schijnen in een gewoon syllabe zijn drietal – i.e., Als de triliteral Semitic knippatroon. Those which have less than three are called ‘Concave’ verbs (cf. Hij, Hei, gwem); Die breidden zijn 'De convex' werkwoorden (vgl. uit. Lat. Plango, spargo, frango, enz., Welk, afgezien van de uitbreiding in-g, bevatten een laryngeal); Voor meer op het dit, vide infra op MIE Vervoegingen.

3. Werkwoorden zijn meestal merkten in de opmerkingen zonder een toepasselijk werkwoordelijk substantief uitgang-m, infinitief uitgang –tu/-ti, om hen helder van substantieven en bijvoeglijke naamwoorden te onderkennen. Zij zijn niet merkten verbogen in 1stp. Sg. Eigentijds ook niet – als zij moeten –, vanwege gelijke aanleiding, en zijn niet meestal accentueerden.

OPMERKING. Uiterste PASTEI herbouwde werkwoordelijk wortels zijn schreef zelfs zonder een athematic of thematische uitgang uit. Wanneer een ouder laryngeal schijnt, als in *pelh2, het is soms uitschreef, als in pela, of in geval van ultieme wortels met semivowel uitgangen [I̯], [U̯], volgde door een oudere laryngeal, zij zijn schreven met de uitgang-j of-w uit.

4. Bijvoeglijke naamwoorden zijn meestal merkten met een mannelijk (of algemeen) uitgang-ós, alhoewel soms een compleet model-,-óm, is ook wel schreef.

5. Accentueerde klinkers en semivowels hebb een schreef accent uit; Accentueerde lange klinkers en sonants zijn vertegenwoordigd met speciale karakters. Niettemin, wegens the limited UTF-8 ondersteunen van enkel woordtypes, het oud "Europaio" 1.x geschrift systeem, i.e. Zonder Non-english karakters, is nog bruikbaar.

6. Voor nul-gradeor nul-uitgang, het symbool Ø is soms gebruikt.

7. Proto-indo-europees klinker apophony of Ablaut Is metterdaad normaal in MIE, maar verschillende dialectale Ablauten zijn corrigeerden wanneer lening-vertaald. Voorbeelden van deze zijn kombhastós, van Lat. Confessus (vgl.. Lat. Fassus som), van IE bhā; MIE dhaklís/disdhaklís, als Lat. Facilis/difficilis, van IE dhē; MIE Sáliō/Ensáliō/Ensáltō, als Lat. Saliō/Insiliō/Insultō, enz. Zodanig Ablaut is bracht in verband talen met muzikaal accent, als Latijns. In Cursieve, de toon was altijd op de eerst syllabe; Latijns reorganiseerden dit systeem, en na Romein grammatici' "penultimate regel", Classic Latin accentueren voelde op de penultimate syllabe, zodoende veroorzakend ervandoor verschillend inner vocalic timbres of Ablauten. Andere Cursieve dialecten, als Oscan of Umbrian, verduurde niet zodanig apophony; Vgl.. Osc. Anterstataí, Lat. Interstitae; Umb. Antakres, Lat. Integris; Umb. Procanurent, Lat. Procinuerint, enz. Germaans ook wel wisten zodanig toon variaties.

8. In Germaanse, Keltische en Cursieve dialecten de IE intervocalic-s - wordt voiced, en dan het is uitgesproken als de trillers maakte medeklinker, een verschijnsel wist als Rhotacism; Als met nul-muzieknoot krs [kr̥s] van DE PASTEI stengel kers, renen, gevende 's-afgeleide'n O.N. Horskr, Gk. -κουρο03c, en 'r-afgeleide'n als MIE kŕsos, wagon, karretje, van Keltisch (vgl.. O.IR., M.WELSH carr, Bret. Karr) en Kŕsō, renen, van Lat. Currere. In het licht van Griekse vormen als criterium, mannenklooster, enz., Het suffix naar indiceren "plaats waar" (en soms instrument) hebb een origineel IE r, en hetten wederopbouw als PASTEI sis verkeerd.

9. Enkel leningen zijn lieten als zij zijn, zonder noodzakelijkerwijs beduiden die zij zijn origineel Indo-europeese vormen; Als Latijn mappa, "kaart", aiqi -," (een) equi -, of re -, 're-", Keltische pen -, "hoofd", Griek sphaira, "gebied", Germaans iso -, "ijsje", enzovoort. Enkel vormen zijn reeds onderworpene aan wijziging in MIE voor een meer 'purist' benadering naar een gemeenschappelijk IE, als ati - voor Lat. Re -,-ti voor (Ita. En Wapenen.) Secundair-tio (n), enz.

10. In De romance talen, Onderwerp is gebruikt voor De stengel. Daarom, Theme Vowel en Thematisch doorverwijzen de Dammen uitgangen, meestal naar de e/oendings in.  In het Indo-europees talen, Thematische wortels zijn dat aanslaat die hebben een "onderwerp klinker"; Een klinker klinken da’s altijd eigentijds tussen de wortel van het woord en de hechtte buigingen. Athematicroots derven een onderwerp klinker, en hechten hun buigingen gelijk naar de slaan zichzelf aan.

OPMERKING. De onderscheiding tussen thematische en athematic wortels is vooral schijnbaar in de Griek werkwoord; Zij daling in twee standen die zijn aanmerkelijk door bijstere verschillende persoonlijke uitgangen. Thematische werkwoorden zijn staat in ook wel riepen-ω (-ô) werkwoorden in Grieks op; Athematic werkwoorden zijn staat in-μι (-mi) werkwoorden, na de eerst persoon enkelvoud tegenwoordige tijd uitgang die allen van hen benutt. De ongedeeld vervoeging schijnt naar onderscheiden bijstere opvallend tussen de twee stellen van de werkwoorden, maar de verschillen zijn werkelijk het resultaat van de thematische klinker reagerend met de werkwoord uitgangen.

In Griek, athematic werkwoorden zijn een gesloten stand van beërfde vormen van de ouder Indo-europees taal. Stempelden contrasten tussen thematische en athematic vormen ook wel schijnen in Lithuanian, Sanskriet, en Oud Kerkslavisch. In Latijn, bijna alle werkwoorden zijn thematisch; Een handjevol van overlevende athematic vormen bestaan, maar zij zijn beschouwden onregelmatige werkwoorden.

De thematische en athematic onderscheiding ook wel past op substantieven toe; Tal van het oudere Indo-europees talen onderkennen tussen "klinker stengel's en "medeklinker stengel's in de verbuiging van substantieven. In Latijn, de eerst, seconde, vierde, en vijfde verbuigingen zijn klinker stengels in door een, o, u en e, respectief; De derde verbuiging bevatt zowel medeklinker stengels als ik indamt, wiens verbuigingen bedroegen dichtbij gelijken elkaar in Latijns. Griek, Sanskriet, en andere ouder Indo-europees talen ook wel onderkennen tussen klinker en medeklinker stengels, als deden Old English.

11. De Algemene vorm naar schrijven PASTEI d+t, t+t, dh+t, enz uit. Moeten zijn gewoon MIE st, sdh, maar er zijn zeker enkel dwalingen in deze grammatica, wegens gebruikelijk (puur) wederopbouwen en naar de invloed van moderne IE dialecten. Voor die gemeenschappelijke tussengelegen fasen, vgl.. Gk. St, sth (als pistis, oisqa), Lat. Est ("komen") en O.H.G. Voorbeelden. Ook wel, vergelijken O.IND. Sehí < *sazdhi, 'zitten!', en niet *satthi (vgl.. O.IND. Dehí, Av. Dazdi), wat maakt een tussengelegen-st (nog van Laat PASTEI) zeer waarschijnlijk.

12. PASTEI gemaakte persoonlijke vormen van flegmatieke werkwoorden schiften de wortel van de zogenaamde 'voorzetsel's, welk waren eigenlijk partikels welk paalden de bedoeling van de zin af. Zodoende, een zin zoals Lat. Uos supplico is in DE PASTEI als in O.LAT. Sub uos placo. Gelijk geschiedde in Homeric Greek, in Hittite, in de oudste Vedic en in modern Duits 'trennbare Verben'. Daarom, wanneer wij herbouwen een werkwoord zoals MIE adkēptā, het niet bedoelt het moet zijn gebruikt als in Classic Latin (inderdaad hetten ablaut was omgekeerd), of metterdaad als in Modern English, maar met zijn oudste gebruik, schiften adfrom de wortel.

13. Aanleidingen voor niet incluis de palatovelars in het geschrift MIE systeem zijn 1) die, alhoewel mogelijke, hun aanzijn is niet voldoende bewezen (zien Aanhangsel II.2); 2) die hun geschrift vanwege de traditie of 'etymology' is niet rechtvaardigde, als dit zou een projective geschrift (i.e bedoelen., Zoals geschrift Lat. Casa, maar Lat. ĉentum, omdat de k-klinken voor-e en-ievolves anders in Romaans). De tweetallen ģ Ģ en ķ Ķ, waren voorgesteld om hen uit te schrijven, voor die gewillig naar nuanceren hun uitspraak.

De volgende afkortingen gelden in dit boek:

1.1.1. Het Indo-europees talen zijn een gezin van meerdere honderd talen en dialecten, incluis meest van het hoofd talen van Europa, alsmede vele in Azië. Tijdgenoot talen in dit gezin sluiten Engels, Duits, Fransen, Spaans, Portugese, Hindustani (i.e in., Hindi en Urdu tussen andere moderne dialecten), Pers en Russisch. Het is het ruimste gezin van de talen in de wereld vandaag, wezen sprak door ongeveer half de bevolking van de wereld als eerst taal. Verder, de meerderheid van de andere half spreekt tenminste een daarvan als seconde taal.

1.1.2. Romeinen vernamen niet vergelijkbaarheden tussen Latijn en Keltische dialecten, maar zij vonden duidelijke correspondenties met Grieks. Na Roman Grammarian Sextus Pompeius Festus:

Zodanig bevindingen zijn niet raak, hoewel, als Rome was geloofde naar was oorspronkelijk bekostigde door De trojaan held Aeneas en, zodoende, Latijns was ontleende aan Old Greek.

1.1.3. Florentine handelaar Filippo Sassetti reisde naar de Indiaan subcontinent, en was tussen de eerst Europese waarnemers naar studeren de oeroude Indiaan taal, Sanskriet. Geschrift in 1585, hij befaamd enkel woord vergelijkbaarheden tussen Sanskriet en Italiaan, e.g. Deva/dio, "God", sarpa/serpe, "slang", sapta/sette, "zeven", ashta/otto, "acht", nava/nove, "negen". Deze waarneming is vandaag crediteerde naar hebb foreshadowed de latere ontdekking van het Indo-europees taal gezin.

1.1.4. Het eerst voorstel van de mogelijkheid van een gemeenschappelijke oorsprong voor enkel van deze talen kwam van Nederlandse taalkundige en wetenschapper Marcus Zuerius van Boxhorn in 1647. Hij achtergehaalde de vergelijkbaarheden tussen Het indo-europees talen, en vermeende de aanzijn van een primitieve gemeenschappelijke taal welk hij riep "Scythian" op. Hij inbegrepen in zijn veronderstelling Nederlandse, Griek, Latijn, Pers, en Duits, voegen latere Slavische, Keltische en Baltische zee talen toe. Hij zonderde talen zoals Hebreeuws van zijn veronderstelling uit. Niettemin, de suggesties van van Boxhorn werd niet wijd wist en por niet nader onderzoek.

1.1.5. Op 1686, Duits taalkundige Andreas Jäger gepubliceerde De Lingua Vetustissima Europae, waar hij identificeerde een afgelegen taal, misschien verbreiding van de Kaukasus, waarvan Latijn, Griek, Slavisch, 'Scythian' (i.e., Pers) en Keltisch (of Celto-germanic) waren afgeleide, namelijk Scytho-celtic.

1.1.6. De veronderstelling re-sceejn in 1786 wanneer Sir William Jones eerst een lezing hield op de vergelijkbaarheden tussen vier van de oudste talen wist in zijn tijdperk: Latijn, Griek, Sanskriet en Pers:

"De Sanskriet taal, wat ook zijn hetten oudheid, is van een fantastische structuur; Meer perfect dan de Griek, meer overvloedig dan het Latijn, en meer voortreffelijk delicaat dan ook niet, alsnog lager naar beide van hen een sterkere affiniteit, beide in de wortels van de werkwoorden en de vormen van de grammatica, dan kon misschien was produceerde door het ongeval; Zo geducht metterdaad, die niet philologer kon hen alle drietal examineren, zonder geloven hen naar hebb afstamde van enkel gemeenschappelijke bron, welk, misschien, niet langer bestaat: Er is een gelijkaardige aanleiding, hoewel niet helemaal zo forcible, voor verondersteld dat zowel de Gotisch als de Keltisch, hoewel mengde met een zeer verschillende idioom, had gelijke oorsprong met de Sanskriet; En het oud Pers mocht zijn voegde aan gelijk gezin" toe

1.1.7. Deense Scholar Rasmus Rask was de eerst naar vertonen de verbinding tussen Old Norwegian en Gotisch enerzijds, en Lithuanian, Slavisch, Griek en Latijn op de andere. Systematische vergelijking van deze en andere oud talen gedraagden zich door de nakomeling Duits taalkundige Franz Bopp ondersteunde de theorie, en zijn Comparative Grammar, verschijning tussen 1833 en 1852, tellingen als de aanknopingspunt van Indo-europeese bestuderingen als een academische discipline.

1.1.8. De rangschikking van modern Indo-europees dialecten in 'de 'aal'en' en 'dialect'en is controversieel, als het hangt van vele meewerken oorzaaken, zoals de puure taalkundige een of anders – meest van the times wezen de kleinst belangrijk van hen –, en ook wel maatschappelijke, economische, politieke en historische overwegingen af. Niettemin, er zijn sommige gemeenschappelijke voorouders, en enkel van hen zijn oud inktkoker-getuigde talen (of taal systemen), zoals Classic Latin voor moderne Romance talen – Fransen, Spaans, Portugese, Italiaan, Romanian of Catalan –, Classic Sanskrit voor enkel moderne Indo-aryan talen, of Classic Greek voor De nieuwgrieks.

Verder, er zijn enkel nog oudere IE 'dialect'en, waarvan deze oud formeel talen waren afgeleid en later systematiseerden. Zij zijn, volgend de boven de voorbeelden, Archaisch of Old Latin, Archaicor Vedic Sanskrit en Archaisch of Old Greek, getuigde in oudere composities, inscripties en beslooten door de bestudering van het mondeling tradities en teksten.

En er zijn ook wel enkel oud aanverwante dialecten, welk helpen ons herbouwen proto-aalen, zoals Faliscan voor Latino-faliscan (en met Osco-umbrian voor een oudere Proto-italic), de Avestan taal voor APROTO-indo-pers of Mycenaean voor een oudere Proto-greek.

OPMERKING. Alhoewel proto-taal groupings voor Het indo-europees talen mogen afhankelijk van verschillende criteriums verschillen, zij alle hebben gelijke gemeenschappelijke oorsprong, de Proto-indo-european taal, welk is in het algemeen gemakkelijker naar herbouwen dan zijn dialectaal groupings. Bijvoorbeeld, als wij hadden slechts enkel teksten van Old French, Old Spanish en Old Portuguese, Mediaeval Italian en Modern Romanian en Catalan, dan Vulgar Latin – i.e., De eigenschappen van de gemeenschappelijke taal spraken door alle hen, niet de oudere, kunstmatige, literaire Classical Latin – kon zijn met gemak herbouwde, maar de groupings van de afgeleide dialecten niet. Inderdaad, het actuele cijfer groupings van de Romance talen zijn controversieel, zelfs weten inktkoker genoeg Archaische, Klassieker en Vulgar Latin ...

1.2.1. In de begin van het Indo-europees of Indogermaan bestuderingen benutten de vergelijkende grammatica, het Indo-europees proto-taal was herbouwde als een unitary taal. Voor Rask, Bopp en andere Indo-europees wetenschappers, het was een op zoek zijnen naar het Indo-europees. Zo'n taal was vermoedelijk sprak binnen sommige landstreek tussen Europa en Azië en op een piek bijtijds – tussen tienduizend en vier duizend jaar geleden, afhankelijk van de enkeling theorieën –, en het verbreiden daarna en ontwikkelde in verschillende talen welk andersomgen had verschillende dialecten.

1.2.2. De Stammbaumtheorie of Genealogical Tree Theory betuigt die talen opgesplitst in andere talen, allen van hen andersomgen opgesplitst in anderen, enzovoort, zoals de vertakkingen van een boom. Bijvoorbeeld, een gerenommeerd oud theorie omstreeks Indo-europees is die, van het Indo-europees taal, twee belangrijkste groeperingen van de dialecten wisten als Centum en Satemseparated – zogenoemd vanwege hun uitspraak van de gutturals in Latijn en Avestan, als in het woord kmtóm, honderd. Van deze groeperingen anderen opgesplitst, als Centumproto-germanic, Proto-italic of Proto-celtic, en Satemproto-balto-slavic, Proto-indo-iranian, welk ontwikkeld in huidige Germaanse, Romance en Keltisch, Baltische zee, Slavisch, Pers en Indo-aryan talen.

OPMERKING. De Centum en Satem isogloss is een van de oudste gekante phonological verschillen van IE talen, en is nog gebruikt door vele naar classificeren hen in twee groeperingen, zodoende negeren hun relevante morfologische en syntactische verschillen. Het is baseerde op een ongedeeld woordenschat vergelijking; Als, van DE PASTEI Kṃtóm (misschien eerdere *dkṃtóm, van Dékṃ, tien), Satem: O.IND. śatám, Av. Satəm, Lith. šimtas, O.C.S. Sto, of Centum: Gk. ἑκατό03b, Lat. Centum, Goot. Hund, O.IR. Cet, enz.

1.2.3. De Wellentheorie of Waves Theory, van J. Schmidt, betuigt dat een taal is gemaakt van ander door de verbreiden van de vernieuwingen, de weg watergolfen verbreiden wanneer een stenig slaat het water vlak. De lijnen die definiëren de uitbreiding van de vernieuwingen zijn isoglosses. The convergence of different isoglosses over a common territory signals the existence of a new language or dialect. Waarvandaan isoglosses verschillende talen samenvallen, overgangs zones zijn gevormd.

OPMERKING. Zodanig oud theorieën zijn baseerden op de veronderstelling die er was ene gemeenschappelijke en Staticproto-indo-european taal, en die alle eigenschappen van modern Indo-europees talen kunnen zijn uitgelegd in zodanig unitary blauwdruk, door classificeren hen óf als vernieuwingen óf als archaïsme van dat oud, onbuigzaam proto-taal. De taal systeem wij opperen voor de verlevendigden Modern Indo-european zich dubbelbaseren voornamelijk daarover traditioneel herbouwde Proto-indo-european, niet omdat wij handhaven de traditionele uitzichten, maar omdat wij nog zoeken de onmiddellijke gemeenschappelijke voorouder van modern Indo-europees talen, en het is dat oud, unitary Indo-europees die wetenschappers waren zoekend tijdens de eerst tientallen van IE bestuderingen.

1.3.1. Zelfs enkel van de eerst Indo-europeanists hebb befaamd in hun werkt de mogelijkheid van oudere herkomsten voor de herbouwde (Laat) Proto-indo-european, alhoewel zij aandurfden niet beschrijven die mogelijke oudere etappes van de taal.

1.3.2. Vandaag, een verbreid Three-stage Theory beeldt de Proto-indo-european taal ontwikkeling in drie belangrijkste historische grondlaagen of etappes af:

1) Indo-european I of IE Ik, ook wel riep Vroeg PASTEI, is de hypothetische voorouder van IE II, en zeker de oudste etappe van de taal dat vergelijkende taalkunde kon helpen herbouw. Er is, niettemin, geen gemeenschappelijke positie met betrekking tot hoe het was zoals of waar het was sprak.

2) De seconde etappe correspondeert naar een tijdperk voor de afscheiding van Proto-anatolian vanwaar de gemeenschappelijke taalkundige gemeenschap er gecoëxisteerd mee Pre-ie III. Dat etappe van de taal is Indo-europees II of IE II, of Middelmaat PASTEI, voor enkel Indo-hittite. Dit is geidentificeerd met de vroeg Kurgan culturen in de Kurgan Hypothesis' omlijsting. Het is aangenomen door alle Indo-europees wetenschappers dat Anatolian is het vroegste dialect naar hebb schiftte van DE PASTEI, wegens zijn vreemde archaïsme, en merkt daarom een toestand verschillend daaruit begeerd in deze Gramar.

3) De gemeenschappelijke onmiddellijke voorouder van de vroeg IE proto-aalen –more of minder gelijke statische PASTEI op zoek was naar sedert het begin van Indo-europeese bestuderingen – is meestal Laat PASTEI, ook wel Indo-europees III of IE III, of eenvoudig Proto-indo-european. Zijn prehistorische gemeenschap van de sprekers is in het algemeen geidentificeerd met de Yamna of Pit Grave cultuur (vgl.. Ukr. яма, "gracht"), in de Pontic Steppe. Proto-anatolian sprekers zijn bediscussieerbaar geidentificeerd met de Maykop culturele gemeenschap.

OPMERKING. De ontwikkeling van deze theorie van drie taalkundig etappes kan zijn voerde naar de zeer herkomsten van Indo-europeese bestuderingen, ine eerste instantie als een diffused voorstelling van een niet-statische taal, en later gemeengoed als een dynamische dialectale ontwikkeling, reeds in de 20 eeuw, na de ontdekking van de Anatolian draaiboeken terug.

1.3.3. Andere afdeling moet zijn maakte, zodat de dialectale ontwikkeling is behoorlijk begreep. Laat had PASTEI tenminste twee belangrijkste dialecten, de Noordelijk (of IE IIIB) en de Zuid (of IE IIIA). Termen zoals Noordwesten of Europees kan zijn gevonden in wetenschapper geschriften verwijzen de Northern Dialect door, maar wij zullen hen hier toe naam slechts de noordelijke dialecten van Europa benutten, zodoende in het algemeen weren Tocharian.

Ook wel, Graeco-aryan is gebruikt naar verwijzen de Southern Dialect van DE PASTEI door. Indo-pers is gebruikt in deze grammatica naar beschrijven de zuid dialectaal indelen gevormd door Indo-aryan, Pers en Nuristani dialecten, en niet – als het is in andere teksten – om de zuide dialecten van Azië als een heel te noemen. Zodoende, unclassified IE dialecten zoals Cimmerian, Scythianor Sarmatian (meestal achtte juist Pers dialecten) zijn in deze grammatica eenvoudig enkel van vele zuide dialecten sprak in Azië in Oeroude tijdperken.

1.3.4. Tot wij weten, poosje sprekers van zuide dialecten (zoals Proto-greek, Proto-indo-iranian en zeker Proto-armenian) verbreiden in verschillende aanwijzing, enkel sprekers van noordelijke dialecten verbleven nog in loszinnig contact in Europa, poosje anderen (zoals Proto-tocharians) verbreiden in Azië. Die noordelijke Indo-europees dialecten van Europa waren vroeg Germaans, Keltisch, Cursief, en zeker Balto-slavic (meestal beschouwde tussenliggend met IE IIIA) proto-dialecten, alsmede andere niet zo bekende dialecten zoals Proto-lusitanian, Proto-sicel, Proto-thracian (misschien Proto-daco-thracian, voor enkel hierine een wijdere Proto-graeco-thraciangroup), Pre-proto-albanian (misschien Proto-illyrian), enz.

OPMERKING. Talen zoals Venetic, Liburnian, Phrygian, Thracian, Macedonisch, Illyrian, Messapic, Lusitanian, enz. are usually called ‘fragmentary languages’ (sometimes also ‘ruinous languages’), as they are languages we have only fragments from.

1000-500. 1.5. 1.5.1. 1.5.2. 1.5.3. : ), 1.6. 1.6.1. , 1.6.3. 1.6.4. , '; * *, * *' *, *, * * * * *, ' *, ' *' *'

*- *- *- *- *- *- *- *- /   *-, *- *- *- *- *- *- *- *- *-, *-, *- *- * * * *- *- , *, *' *' , , *' *'   1.7.

  » , , , , , , , , , , , , : : : , , , : : :  1.7.1. 1.2.1. : : ,  

  , , :: : , : ). ) ). :;;;;;,;;;;;; : :;;;;;;;;;;;;;;;;:, ; ;   ;;;;;;; || ;;;;;;;  : )-- - :/// / / : , ). : < > ,   1.7.2. : - *   * , *- * *

* * * * * - - *           :: :1.7.3.   : ;;   ;; - ),  ;;  / / / / / / /   : ( - - : * : ,: ; ; ; , ,    );  1.7.4. :      1.8. 1.8.1. -, ) 1.8.2.   1.8.5. 1.8.6.    

), )

1949-1992.